[۱]
Nomi Lott & Pamela Vargas Gorena &Katarina Schwarz[2]
مترجم: دکتر امینه مؤیدیان
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
ویراستار علمی: دکتر سیامک کریمی
پژوهشگر حقوق بین‌الملل و مدرس دانشگاه
برده¬داری مدرن یک موضوع حقوق کودکان است. در این مفهوم حقوق کودکان قبل، حین و بعد از استثمار مطرح می‌شود. با این حال ادبیات دانشگاهی در مورد برده¬داری و استثمار مدرن به ندرت به حقوق کودکان می¬پردازد.
یک بررسی سیستماتیک شواهد، برای پروژه‌ای که توسط ILO و IOM طراحی و از «تحقیق تا اقدام» تامین مالی شده بود، ادبیات دانشگاهی را در دو دوره زمانی جدا از هم در مواجهه با برده‌داری مدرن و حقوق کودکان بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ مورد مداقه قرار داد.
این تحقیق کمبود قابل توجهی از تعامل معنادار میان دو زمینه فوق را نشان داد. این بررسی با مد نظر قراردادن افزایش ادبیات دانشگاهی که در این بازه زمانی منتشر شده بود(۱۸ رکورد در سال ۲۰۰۰ و ۱۱۹ مورد در سال ۲۰۲۱)، ۷۲۶۷ رکورد را شناسایی کرد که به نوعی با برده‌داری مدرن یا حقوق کودکان مرتبط بودند. با این حال تنها ۳۴۵ رکورد برای تجزیه و تحلیل بیشتر عمدتا به دلیل عدم تعامل با هر دو زمینه پیشرفت کردند. این نشان می‌دهد که اگرچه برده‌داری مدرن یک موضوع حقوق کودکان است، ادبیات دانشگاهی از پرداختن به حقوق کودکان در این موضوع غفلت می‌کند و این پیامدهای قابل توجهی برای توسعه قوانین، سیاست‌ها، برنامه‌های توانبخشی و پیشگیری و عملکرد دارد و این خود نشان‌دهنده نقض حقوق کودکان است.
ماده ۱۲ کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد بیان می‌دارد که صدای کودکان باید در رابطه با تمام موضوعاتی که بر آن‌ها تاثیر می‌گذارد، شنیده شود. بنابراین صدای کودکان همان شیوه‌ها و روش‌هایی می‌باشد که هدفشان جلوگیری، کاهش یا پایان دادن به تاثیرات برده‌داری مدرن است. بدین ترتیب بدون پرداختن به موضوعات مربوط به حقوق کودکان، بحث در مورد برده داری مدرن و به ویژه برده‌داری مدرن کودکان ممکن نیست. گزارش منتشر شده در مورد تحقیقات ما، تجزیه و تحلیل عمیقی از ۱۵۳ مقاله ارائه می‌دهد؛ مقالاتی که از ۲۰۱۵-۲۰۲۲ منتشر شده‌اند.
تحقیقات به ما نشان داد که حقوق کودکان و چارچوب حقوق کودک به طور کلی به عنوان ابزاری مثبت برای پرداختن به برده‌داری مدرن، نتایج مفیدی برای کودکان در معرض خطر را ارائه و به عنوان تجربه‌ای برای نجات از برده‌داری مدرن ارزیابی شده است. با ۱۲۴ رکورد(۸۱٪) که این رابطه مثبت را نشان می‌دهد، می‌توان نتیجه گرفت که توافقی کلی وجود دارد که ادغام هر چه بیشتر حقوق کودکان در چارچوب برده‌داری مدرن در ادبیات دانشگاهی ارزش قابل توجهی دارد. با این حال این که چگونه می‌توان این کار را در عمل انجام داد، یک نقطه تنش باقی می‌ماند.
به طور خاص تحقیقات ما تنش کلیدی را بین موضع پدرانه/حمایت‌گرایانه نسبت به برده‌داری مدرن که در کنار سایر اشکال برده‌داری مدرن از ممنوعیت خودکار کار کودکان و ازدواج کودکان حمایت می‌کند و موضعی که در عوض از آژانس کودکان و استقلال و خودمختاری آن‌ها در تصمیم‌گیری برای مشارکت با چنین اقداماتی حمایت می‌کند، آشکار کرد.
در ادبیات ، ارتباط قوی بین حق کودک برای شنیده شدن و موضوع کار کودک وجود دارد. در این‌جا تمرکز بر روی فعالان حوزه کودک است که در واقع علیه انگ زدن و ریشه کن کردن کار خود مبارزه می‌کنند و از سن قانونی کمتر برای کار حمایت می‌کنند. این مطالعات ادعا کردند که رویکردهای حمایت‌گرایانه به کار کودکان شامل تبعیض مبتنی بر سن است و زمینه‌های اجتماعی، خانوادگی و فرهنگی کودکان را نادیده می‌گیرد.
در عوض، کودکان خواستار اجرای مقررات کار و حمایت از حقوق کار با حداقل دستمزد، محدودیت در ساعات کار و زمان استراحت و فراغت بودند. این ادبیات همچنین به نقش کار کودک در فراهم کردن وسایلی برای احقاق حقوق کودکان مانند آموزش، بهداشت و غذا اشاره کرده است. در مقابل، این پرسش مطرح می‌شود که آیا کودکان می‌توانند با استقلال کامل وارد شیوه‌های بالقوه استثماری شوند و به نقش والدین و جامعه محلی در چارچوب‌بندی برداشت‌هایشان اشاره می‌کند. در حالی که هیچ حقوق کودکی مهم‌تر از سایرین نیست (با اذعان به نیاز به احقاق برخی حقوق برای احقاق حقوق دیگر – بدون احقاق حق زندگی، هیچ حقوق دیگری قابل احقاق نیست)، ادبیات مذکور به طور معناداری به حقوق مربوطه پرداخته است؛ آموزش، سلامت، توسعه، مشارکت و بهترین منافع کودک.
اسناد کمی به ماهیت مرتبط و وابستگی متقابل حقوق کودکان پرداخته است. همه اشکال استثمار حقوق کودکان را در نقاط مختلف چرخه استثمار و در گروه‌های متمایز از کودکان به طور متفاوتی تحت تاثیر قرار می‌دهند. تمرکز این ادبیات بر روی چند مورد حقوق کودک به عدم درک چارچوب حقوق کودک و نیاز به گسترش دامنه تحقیقات در این زمینه اشاره دارد.
برده‌داری مدرن کودکان یک موضوع حقوق کودک است. بنابراین پژوهش در این زمینه نباید از بحث حقوق کودکان حذف شود. این بررسی نشان می دهد که در جایی که دو حوزه برده‌داری مدرن و حقوق کودکان با هم تلاقی پیدا می‌کنند، بحث معنادار در مورد هر دو موضوع صورت می‌گیرد که ارزش قابل توجهی دارد و بینش‌های انتقادی ارائه می‌دهد.[۳]
[۱] https://ohrh.law.ox.ac.uk/childrens-rights-and-modernpslavery-bridging-a-gap-in-literature-and-practice
[2] نائومی لات: مدرس حقوقUCL پژوهشگرJohn Fell دانشگاه آکسفورد؛ همکار مهمان پژوهشگاه حقوق در حمایت از حقوق بازماندگان و حقوق کودکان دانشگاه ناتینگهام. علایق اولیه دکتر نائومی لات در زمینه حقوق کودکان، با تمرکز ویژه بر حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کودکان و به ویژه حق بازی آن¬ها است. نائومی دوره دکترای خود را در دانشگاه ناتینگهام در مورد حق کودک برای بازی به پایان رساند و این حق را از یک مفهوم تئوریک تا تحقق و اجرا بررسی کرد. نائومی همراه با دانشگاه ملل متحد، دلتا ۸.۷، ILO و IOM و آزمایشگاه حقوق در دانشگاه ناتینگهام تحقیقاتی در مورد برده‌داری مدرن و حقوق کودکان انجام داده است. نائومی اخیرا یک فلوشیپ تحقیقاتی پسادکتری را در دانشگاه آکسفورد به پایان رسانده است و کار خود را در مورد حق بازی تحت عنوان «حق بازی کودک: از مفهوم تا اجرا منتشر» کرده است(راتلج، ۲۰۲۳).
پاملا وارگاس-گورنا: محقق حقوق بشر و حقوق ضد برده‌داری در دانشگاه ناتینگهام است. تحقیقات او بر ترسیم قواعد جهانی ضد برده‌داری به منظور درک رویه¬ها، موفقیت¬ها و شکست¬ها متمرکز است. او مشاور حقوقی ارشد سابق دفتر کابینه کشور خود، بولیوی است. او به عنوان مدیر سابق یک سازمان غیرانتفاعی که با کودکان آسیب‌پذیر کار می‌کند با رئیس بخش‌های مختلف دولتی، در توسعه قوانین، سیاست‌ها و برنامه‌ها در سطوح مرکزی و محلی مشارکت و مشاوره داشته است. سوابق پژوهشی او شامل حقوق تطبیقی و فقه و ارزیابی قوانین، سیاست¬ها و ظرفیت¬های دولت است. او دارای مدرک کارشناسی ارشد در سیاست عمومی از دانشگاه بریستول، کارشناس ارشد حقوق اساسی و کارشناسی ارشد حقوق اداری از دانشگاه¬های آمریکای لاتین است.
کاتارینا شوارتز: معاون مدیر پژوهشگاه حقوق (برنامه حقوق و سیاست) و دانشیار حقوق و سیاست ضد برده¬داری است. دکتر کاتارینا شوارتز برنامه حقوق و سیاست پژوهشگاه حقوق را رهبری می¬کند. تحقیقات او قوانین و چارچوب‌های سیاستی را در سطح جهانی، منطقه‌ای و داخلی بررسی می‌کند تا عناصر حکومتی موثر بر ضد برده‌داری را مشخص کند و روندها، موفقیت‌ها و شکست‌ها را در این زمینه ترسیم کند. این شامل کار توسعه و تجزیه و تحلیل پایگاه داده ضد برده‌داری در قوانین داخلی است – اولین پایگاه داده جامع قوانین داخلی و تعهدات بین المللی همه ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد در رابطه با برده‌داری و اشکال مربوط به استثمار.
[۳] ویراستار ادبی: صادق بشیره(گروه پژوهشی آکادمی بیگدلی)