یادداشت کوتاه
چـو ایـران نباشد تن من مباد دراین بوم و بر زنده یک تن مباد
از: محمدرضا ضیائی بیگدلی
با نهایت تاسف و تألم، ایران‌زمین و ایرانیان به مدت دوازده روز مورد انواع تهاجمات مسلحانه دولت سفاک اسرائیل و عوامل داخلی آنها قرار گرفتند و چه بسیار فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای و افراد نظامی و غیرنظامی ایران که بر اثر این حملات ددمنشانه جان باخته و به درجه رفیع شهادت رسیدند. چه بسیار اماکن حساس و غیرحساس نظامی و غیرنظامی ایران که “بدون تفکیک و تمایز” تخریب شدند.
خوشبختانه نیروهای مسلح ایران در مقابله با این اقدامات مسلحانه که نقض آشکار بسیاری از قواعد حقوق بین‌الملل، از جمله قاعده منع توسل به زور، قاعده منع تجاوز، قاعده احترام به تمامیت سرزمینی و اکثر قواعد حقوق بین‌الملل بشر و حقوق بین‌الملل بشردوستانه بود، با توانایی و درایت هرچه تمامتر در مقام دفاع مشروع، پاسخ‌های کوبنده‌ای در چارچوب موازین حقوق بین‌الملل به دشمن دادند، تا بدانجا که حتی همراهی ناجوانمردانه ارتش آمریکا با نیروهای متجاوز در حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران (که این به نوبه خود نقض دسته ای دیگر از قواعد حقوق بین‌الملل است) نیز بی‌پاسخ نماند و متقابلا نیروهای مسلح ایران با قدرت هرچه تمامتر، مهم‌ترین پایگاه نظامی آمریکا در خاورمیانه(پایگاه العدید در قطر) را منهدم ساختند.
این قدرت‌نمایی باشکوه و بر حق نیروهای مسلح ایران علیه زورآزمایی مسلحانه، غیرقانونی و غیرانسانی نیروهای تجاوزگر اسرائیلی بالاخره موجب شد که ارباب قلدرمآب و متلون المزاج آن یعنی رئیس جمهور آمریکا، ضمن اذعان به توانایی برتر نظامی ایران، از طرفین بخواهد تا دست از مخاصمه برداشته و آتش‌بس را پذیرا شوند و متعاقبا مذاکرات صلح را دنبال کنند. دولت ایران که در واقع آغازگر این درگیری مسلحانه نبود، اعلام داشت چنانچه طرف متجاوز دست از اقدامات تجاوزکارانه بردارد، ایران نیز ضرورتی به ادامه اقدامات تدافعی نمی‌بیند.
این اقدامات زورمدارانه و غیرقانونی اسرائیل علیه ایران و متقابلا اقدامات تدافعی و قانونی ایران، هر چند موجب خسارات مادی و معنوی قابل توجهی به ایران و ایرانی شد (به رغم آن که خسارات‌بسیارشدیدی نیز به اسرائیل و اسرائیلیان وارد آمد)، اما چند نکته اساسی را به خوبی روشن ساخت:
۱- اقتدار نظامی و بالای نیروهای مسلح ایران به رغم از دست دادن فرماندهان عالی خود
۲- همراهی و همدلی افکار عمومی جهانی با ایران و ایرانی
۳- پایبندی ایران به موازین حقوق بین‌الملل
۴- مهمتر از همه این که به رغم انتقادات کمابیش که بر عملکردهای جمهوری اسلامی وارد است، مردم ایران (حتی ایرانیان خارج از کشور) نشان دادند که هرگاه «ایران‌زمین» مورد تهاجم خارجی قرار گیرد، اختلافات داخلی خود را به کناری می‌نهند و یکدل، یکدست و یک‌صدا و با همبستگی هر چه تمامتر از مام میهن دفاع می‌کنند.
این واقعه تلخ ثابت کرد که تا ملت ایران پا برجاست،
«ایران همیشه ایران باقی خواهد ماند».