انسانیت به پا خیز
چه سخت و جانکاه است شنیدن خبر یورش قهرآمیز ماموران شهرداری تهران به خانه اندیشمندان علوم انسانی و اقدامات زشت و ناپسندشان در استقرار چند مامور دون پایه در آنجا برای احیاناً برخی امور غیر مرتبط با «علوم انسانی»
جالب اینکه این رخداد نامیمون تجاوزکارانه و قهری دقیقاً روزی روی می‌دهد که «روز قلم» است و این در واقع چیزی جز اجرای دراماتیک برنامه «شکستن قلم» نیست.
خانه اندیشمندان علوم انسانی در طول سال‌های متمادی به عنوان شخصیت حقوقی مستقل و غیر وابسته به شهرداری، اقدامات علمی ارزشمندی انجام داده که یقیناً هیچ دانشگاهی در کشور مخصوصاً دانشگاهی که خود را متصف به صفت «تنها دانشگاه علوم انسانی کشور» می‌داند، چنین گام‌های ارزشمندی بر نداشته است. تنوع در جذب اندیشمندان، صاحبنظران و استادان در اجرای برنامه‌های متنوع علوم انسانی و حتی علوم میان رشته‌ای و مخصوصاً ترغیب جوانان این مرز و بوم به نشست‌ها و گفتگوهای علمی و برگزاری دوره های آموزشی و علمی کوتاه مدتِ مفید و ارزنده برای آنان، از جمله این اقدامات بوده است.
به راستی مقامات عالی رتبه شهرداری تهران را چه می‌شود که «طالبان گونه» اماکنی همچون خانه اندیشمندان علوم انسانی را متصرف می‌شوند و بر می‌چینند و شاید تخریب کنند و به جایش برج‌سازی کنند یا یکی از ادارات خود را مانند «ساختمان بازیافت زباله» مستقر سازند!
گویا علوم انسانی در ایران زمین مهد انسانیت در حال احتضار است و این اقدام شهرداری یکی از تجلیات بارز این وضعیت است.
بیائید ای انسان‌های شریف و آزاده این مرز و بوم بپاخیزید و انسان و انسانیت را دریابید و بار دیگر خانه اندیشمندان علوم انسانی را به انسانیت واگذارید و احیا کنید.
محمدرضا ضیائی‌بیگدلی
استاد دانشگاه علامه طباطبایی